S ubotička mangulica ima najbolji kvalitet mesa u odnosu na ostale dve rase mangulice, što se ogleda u boji mesa i PH vrednosti mesa i finijoj strukturi mišićnih vlakana. Zbog određenih dobrih proizvodnih osobina subotička mangulica poslužila je kod stvaranja domaće mesnate svinje gde učestvuje sa 25,62% udela gena i kod šarene oplemenjene rase, njeno učešće iznosi 19,3% gena.
Bela mangulica, subotička mangulica i domaća mesnata rasa imaju odličan kvalitet mesa, koji se ogleda u crveno-roza boji, suvoj materiji u mesu, ne otpušta vodu (eksudat iz mesa) i sirovih proteina koji sve ukupno čine dobru sirovinu za preradu u poluproizvode, trajne prirode, a prilikom termičke obrade sirovog mesa, sve ukupno čine hranu vrlo ukusnom, u odnosu izrazito mesnate rase. Izrazito mesnate rase svinja, kao pijetren, belgijski landras i nemački landras, čija mesnatost se kreće od 50-55% mesa u hladnoj polutci. Meso pomenutih rasa je nešto lošijeg kvaliteta, boja je bledo bela, manje suve materije u mesu, sirovih proteina i dosta otpuštanja eksudata iz sirovog mesa, stručno nazivamo (BMV) bledo meso vodnjikavo. Meso pomenutih rasa čini određene poteškoće pri preradi polutrajnih, trajnih proizvoda, a termički sveže obrađeno meso je tvrdo i manje ukusno. Sadržaj sirove masti u mesu kod subotičke mangulice iznosi iznosi 2,93%, domaće mesnate 1,93% a kod belgijskog landrasa 1,67%.
Evropska zootehnička federacija sve države članice Ujedinjenih nacija obavezala je da čuvaju i gaje svoje stare autohtone rase , kod svih vrsta domaćih životinja. Srbija ima obavezu i zadatak da u svinjarstvu čuva i gaji tri rase mangulice, resavsku rasu i moravsku rasu. Bela mangulica i subotička mangulica uglavnom se gaje u severnom delu Vojvodine, a lastasta mangulica u Sremu.
Pored standardnih proizvodnih rezultata, prešlo se na prikupljanje fizičkohemijskih i bioloških vrednosti od dobijenih proizvoda nakon klanja utovljenih grla rase mangulice.
Posebno je obraćena pažnja na kvalitet mišićnog tkiva, nivo holesterola u mesu i krvi. Utvrđeno je da mangulica u odnosu na mesnate rase svinja ima znatno manje holesterola za oko 20 do 30 procenata. Dobijeni podaci o količini holesterola u mesu zaklanih tovljenika rase mangulica iznosi oko 47%, a kod mesnatih i izrazito mesnatih rasa od 60 do 70%. Posebno je značajno da ima više pozitivnog holesterola, a manje negativnog holesterola. Pored manjeg sadržaja holesterola u mesu, ono je znatno ukusnije i sočnije, prilikom konzumiranja gotovog proizvoda, usled sadržaja oko 3% masti u mišićnom tkivu. Svinjsko meso koje sadrži manje od dva posto masti manje je ukusno i teža za žvakanje, a mišićno tkivo koje ima manje od jedan odsto masti nema ukus svinjskog mesa.
Analiziran je nivo holesterola u krvi kod tri rase mangulice u poređenju sa drugim rasama. Sve tri rase mangulice imaju znatno manji nivo holesterola u poređenju sa 14 ispitanih genotipova, i znatno bolji odnos korisnog HDL holesterola.
Na osnovu svih iznešenih podataka možemo zaključiti da rasa mangulica, pored malih reproduktivnih osobina i prinosa mesa, ali radi očuvanja genetskih resursa i zbog visoke nutritivne vrednosti proizvoda od zaklanih grla, ima razloga da se gaji rasa mangulice u određenom broju priplodnih grla, pošto je naša autohtona svinja.”
Dr. Vasa Isakov
viši naučni saradnik